بررسی دستگاه گردش خون (قلب)

مقاله بررسی دستگاه گردش خون (قلب)در 12 صفحه ورد قابل ویرایش

بررسی دستگاه گردش خون (قلب)

مقدمه:

وظیفه دستگاه گردش خون رساندن اكسیژن و مواد مغذی به سلولهای بدن و تخلیه مواد زاید این سلولها می باشد.

دستگاه گردش خون از دو جزء اصلی قلب و عروق خونی تشكیل شده است.

قلب درون كیسه پریكارد (آبشامة) در قفسه سینه و عروق تا اقصی نقاط بدن گسترش یافته است.

قلب یك عضو آویزان و عضلانی در مركز قفسه صدری است كه به طور مایل در پشت تنة استرنوم و غضروفهای دنده ای واقع شده است. وزن آن در مردان 300 گرم و در زنان در حدود 350 گرم می باشد.

البته وزن قلب با توجه به جنس، سن، وزن، ورزش و سایر شرایطی كه موجب بیماری می شوند متفاوت خواهد بود.

قلب خون را به داخل بافتهای بدن پمپ می كند و از این طریق اكسیژن و مواد غذایی را به بافتها می رساند. فعالیت پمپ قلب به وسیله انقباض و انبساط دیواره عضلانی قلب به طور منظم ایجاد می شود.

در طی سیستول (انقباض عضله) حفرات قلب كوچكتر شده و خون را پرتاب می كند. در طی دیاستول (انبساط عضله) حفرات قلب مجداً از خون پر شده و برای پرتاب بعدی آماده می شود.

ضربان قلب به طور طبیعی در یك فرد بالغ تقریباً 80-60 در دقیقه خواهد بود هر یك از بطنها تقریباً 70 سی سی خون در هر ضربه خارج می كنند و لذا در طی 60 دقیقه حدود 5 لیتر خون را به گردش در می آورند.

آناتومی قلب:

قلب توسط 3 لایه تشكیل شده است:

-    آندوكارد كه داخلی ترین لایه می باشد از بافت آندوتلیال پوشیده شده است كه سطح داخلی قلب و دریچه ها را می پوشاند.

-         لایه وسط یا میوكارد از فیبرهای عضلانی تشكیل شده است و مسئول پمپاژ قلب می باشد.

-         اپیكارد كه خارجی ترین لایه می باشد.

-         قلب توسط یك ساك فیبری نازك به نام پریكارد پوشانده می شود كه توسط دو لایه تشكیل شده است.

-         لایه ای از پریكارد كه به اپیكارد قلب چسبیده است لایه ویسرال یا احشایی نام دارد.

-         پریكارد قشری یا پارتیال: كه پریكارد احشایی توسط پریكارد قشری یا پارتیال پوشانده شده است

-    پریكارد قشری به عروق بزرگ، دیافراگم، جناق سینه و ستون فقرات متصل شده است و قلب را در قفسه صدری یا مدیاستن نگهداری می كند.

-         فضای حاصل ما بین دو لایه پریكارد توسط مایه ای به حجم تقریباً 30 سی سی پر شده است.

-         اعمال پریكارد:

-         تسهیل حركات و ضربان قلب و جلوگیری از اصطكاك.

-         محافظت قلب از عفونت های ساختمانهای مجاور نظیر عفونت های مربوط به ریه ها مدیاستن، مری و غیره.

حفرات قلب:

4 حفره قلب دو بخش چپ و راست سیستم پمپاژ را تشكیل می دهند.

قلب راست:

از دهلیز راست و بطن راست تشكیل شده است و خون كم اكسیژن را به داخل ریه ها برای اكسیژن گیری مجدد پمپ می كند. دهلیز راست خون بازگشتی بدن را از دورگ عمده دریافت می كند:

-         ورید اجوف فوقانی كه خون سر، گردن، اندام فوقانی را به سمت قلب می آورد.

-         ورید اجوف تحتانی كه خون اندام تحتانی را به قلب باز می گرداند.

قلب چپ

از دهلیز چپ و بطن چپ تشكیل شده است و وظیفه آن پمپاژ خون سرشار از اكسیژنه به داخل آئورت و گردش خون سیستمیك می باشد.

دهلیز چپ خون اكسیژنه را گردش ریدی از طریق وریدهای ریدی تحویل می گیرد.

ضخامت هر یك از این حفرات چهاركانه متناسب با فعالیت هر یك از ایشان است.

بطن راست در مقابل یك سیستم كم فشار (عروق ریوی) باید منقبض شود در حالی كه بطن چپ باید در مقابل یك سیستم پرفشار (عروق سیستمیك) منقبض شود لذا ضخامت بطن چپ 5/1 تا 2 برابر بطن راست.

سیكل قلبی:

سیكل قلبی با سیستول (انقباض بطنی) آغاز می شود. فشار داخل بطن بسرعت بالا می رود و باعث بسته شدن دریچه های دهلیزی بطنی می شود در نتیجه خون بشكل طبیعی وارد آئورت و پولمونر شده و از پس زدن خون به داخل دهلیزها جلوگیری می شود. خروج خون ابتدا با سرعت و شدت بیشتری در خلال سیستول صورت می پذیرد و سپس بتدریج كم می شود. در انتهای سیستول فشار داخل بطن راست و چپ بسرعت كاهش می یابد. این نزول فشار باعث بسته شدن دریچه های نیمه هلالی می گردد. این تغییرات مقدمه ای برای شروع دیاستول است.

در خلال دیاستول خون وریه‌ی به داخل دهلیزها و پس از آن از خلال دریچه های دهلیزی و بطنی به بطن ها وارد می شود. در انتهای دیاستول عضلة دهلیز توسط محرك الكتریكی كه از گره سینوسی دهلیزی ایجاد می شود دچار انقباض می شود. و متعاقب رسیدن تحریك الكتریكی به بطن ها سیستول بطنی آغاز می شود.

برون ده قلبی:

میزان خون پمپاژ شده توسط بطن ها را در جریان هر سیكل قلبی در یك دقیقه را گویند.

در یك فرد بالغ در حدود 5 لیتر در دقیقه می شود.

برون ده قلبی از معادله حجم ضربه ای ضربدر تعداد ضربان قلب در دقیقه بدست می آید. بنابراین برون ده قلبی از تغییرات ضربان قلب و حجم ضربه ای تاثیر می پذیرد.

پیشرفت سن و تغییرات قلبی:

تغییرات ساختمانی و فیزیولوژیك قلبی با پیشرفت سن بوضوح مشاده می شود.

مطالعات نشان می دهد تغییرات قلب با پیشرفت سن توان فعالیت های معمول فرد را نگهداری می كند اما برای فعالیت های فیزیكی (ورزش) یا هیجان سنگین وی را دچار كمبود می نماید.

در یك فرد مسن كه كمتر به فعالیت می پردازد حجم بطن چپ كوچكتر و دچار آتروفی می شود. همچنین با پیشرفت سن الاستیسیته و قطر آئورت كمتر می شود.

از سوی دیگر ضخامت و سفتی دریچه های قلبی و بافت همبند گره های A.V.S.A افزایش می یابد. این تغییرات باعث كاهش قدرت انقباضی قلب و زمان سیستول را طولانی تر می كند.

بنابراین فعالیت های شدید فیزیكی یا روانی در افراد مسن بخوبی از نظر قلبی قابل تطبیق نیست. پس در بسیاری از بیماران فعالیت سنگین به طور نسبی یا درجاتی از نارسایی قلب توام می شود.

برچسب ها : بررسی دستگاه گردش خون (قلب) , تحقیق بررسی دستگاه گردش خون (قلب) , پروژه بررسی دستگاه گردش خون (قلب) , مقاله بررسی دستگاه گردش خون (قلب) , دانلود تحقیق بررسی دستگاه گردش خون (قلب) , پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , دانلود تحقیق