دسته:
علوم انسانی بازدید:
4 بار
فرمت فایل:
doc حجم فایل:
281 کیلوبایت تعداد صفحات فایل:
31
پایان نامه بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش در 31 صفحه ورد قابل ویرایش
قیمت فایل فقط 4,500 تومان
بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش
خلاصه:
بیماری هوچكین یك نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیكولر است كه در گروه لنفوم جای دارد. در دوران كودكی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی ، لنفوم ها مقام سوم را دارا هستند.
میزان شیوع لنفوم ها معادل 13% كل بدخیمی ها می باشد، در افراد زیر 15 سال 43% از كل لنفوم ها را هوچكین تشكیل میدهد. این بیماری قبل از سن 5 سالگی نادر است.
تحقیق حاضر پیرامون بررسی اطفال مبتلا به بیماری هوچكین طی 10 سال گذشته (از سال 1373 تا 1382) در بیمارستان شهدای تجریش میباشد.
از نتایج قابل ذكر این تحقیق میتوان به این مطالب اشاره كرد:
- از میان 53 كودك مبتلا به هوچكین بررسی شده در بخش اطفال بیمارستان شهدای تجریش
- 34 نفر مذكر و 19 نفر مونث بودند كه نسبت بروز در افراد مذكر به مونث بدست آمد.
- علامت شایع در این بررسی لنفودنوپاتی بود (4/75%) ، به خصوص لنفودنوپاتی گردنی.
- میانگین سن شروع بیماری 5/10-5/7 سالگی بود.
- شایعترین فرم هوچكین در این بررسی Mixed cellularity بود و كمترین فرم هوچكین lymphocyte predominant بود.
- در زمان تشخیص 5/58% در stage IV بودند و 5/24% در stage III بودند.
- از 53 بیمار 4/58% در فاز بهبودی كامل هستند و 34% در آخرین مراجعه در فاز بهبودی بوده اند اما مراجعه بعدی نداشتند (در كل 4/92% در فاز بهبودی كاملند).
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه..................................................................................................................... 1
تاریخچه و تعریف.................................................................................................. 2
اپیدمیولوژی........................................................................................................... 3
بیولوژی................................................................................................................. 4
پاتولوژی................................................................................................................ 5
علائم بالینی............................................................................................................ 6
مقاطع آزمایشگاهی................................................................................................ 7
تشخیصهای افتراقی............................................................................................... 7
بررسی های تشخیصی.......................................................................................... 8
مرحله بندی........................................................................................................... 9
درمان بیماری هوچكین......................................................................................... 10
عود بیماری........................................................................................................... 13
عوارض درمان...................................................................................................... 13
اهداف تحقیق.......................................................................................................... 16
مقیاس سنجش تحقیق............................................................................................ 17
روش تحقیق و اجرا .............................................................................................. 18
نمودار.................................................................................................................... 19
مقالات.................................................................................................................... 26
نتیجه و بحث.......................................................................................................... 29
منابع...................................................................................................................... 31
بیماری هوچكین یك نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیكولر است كه در گروه لنفوم ها جای دارند. در دوران كودكی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی، لنفومها (اعم از هوچكین و غیرهوچكین) مقام سوم را دارا می باشند. میزان شیوع لنفوها معادل 13% كل بدخیمی ها میباشد و در افراد زیر 15 سال 43% از كل لنفوم ها را بیماری هوچكین تشكیل میدهد.
میزان بروز این بیماری در نقاط مختلف جهان متفاوت است و آمار آن بین یك تا 10 مورد در هر 100000 نفر متغیر است.
با توجه به شیوع نسبی بیماری هوچكین در میان خردسالان و بزرگسالان و تحولاتی كه طی سالهای اخیر در درمان این بیماری پیدا شده است، بر آن شدیم كه كلیه اطفال مبتلا به بیماری هوچكین (زیر 14 سال) را كه از سال 1373 تا 1382 به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه كرده اند را طی یك مطالعه گذشته نگر مورد بررسی قرار دهیم، كه نتایج زیر حاصل شد:
از سال 1373 تا سال 1382 (طی یك دوره 10 ساله) 53 كودك مبتلا به هوچكین به این مركز مراجعه كرده اند كه در بخش اطفال تحت نظر و درمان قرار گرفته اند.
شایعترین علامت لنفودنوپاتی بدون درد (4/75%) بود كه بیشتر در نواحی گردن بوده است. نسبت بروز بیماری مذكر به مونث بود، میانگین سن شروع بیماری 5/10-5/7 سالگی بود. در زمان تشخیص 5/58% در stage IV بودند و 5/24% در stage III بودند.
تعریف و تاریخچه:
بیماری هوچكین یك بدخیمی منحصر به فرد است كه امروزه جزء نئوپلاسم های قابل علاج میباشد. اگر چه این بیماری میتواند سبب درگیری كل سیستم لنفاوی شود ولی غالباً بیماری در ابتدا به صورت محدود تظاهر میكند.
این بیماری برای اولین بار به صورت یك بیماری خاص توسط توماس هوچكین در سال 1832 شرح داده شد و متعاقب آن یافته های بالینی و پاتولوژیك بیماری در سال 1902 توسط Reed و sternberg شرح داده شد. اگرچه این بیماری اولین نوع لنفومی است كه شرح داده شده ولی هنوز سلول منشاء آن مورد بحث است. همزمان با پیشرفت بیماری، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب، عرق شبانه و كاهش وزن توام با اختلال عملكرد سیستم ایمنی سلولی ظاهر میشوند. قبل از اینكه درمان اختصاصی این بیماری در دسترس باشد، 90% بیماران در عرض 5 سال بعد از تشخیص فوت میشدند. در سال 1950، peters عنوان كرد كه گروهی از این بیماران با كمك پرتودرمانی تنها، قابل درمان هستند. از آن به بعد با كمك پیشرفتهای درمانی، سیر بیماری كاملاً معكوس شده و طول عمر بیماران ازدیاد یافت. در حال حاضر با كمك درمان مدرن و امروزی حدود 90% كودكان قابل درمان هستند.
در دهه 1990 میلادی روش درمان تركیبی تجویز شده با دوزهای كمتر (رژیم چند عامله) و اشعه با دوز كمتر و حجم درمانی كمتر به كار گرفته شد. اخیراً از شیمی درمانی با دوز بالا، برای مراحل پیشرفته بیماری و یا بیماران با ریسك بالا استفاده میشود.
اپیدمیولوژی:
توزیع سنی بیماری هوچكین در دو رده سنی میباشد. در كشورهای صنعتی افزایش اولیه از اواسط دهه 20 به بالا میباشد و افزایش ثانویه از 50 سالگی به بعد است.
در كشورهای در حال توسعه افزایش اولیه قبل از نوجوانی و افزایش ثانویه بعد از 50 سالگی اتفاق می افتد. تفاوتهای جغرافیائی و قومیتی و وضعیت اقتصادی نیز در میزان بروز بیماری مؤثر است.
مطالعات اپیدمیولوژی سه شكل مجزا از بیماری هوچكین را ارائه كرده است كه شامل:
فرم child hood (كمتر از 14 سال)، فرم بالغین جوان young adult (34-15 ساله) و فرم بالغین بزرگتر (از 55 تا 74 سالگی).
بیماری هوچكین اطفال در جنس مذكر بیشتر است و در سن نوجوانی بین دو جنس مساوی است، و در بچه های زیر 5 سال بندرت دیده شده است. هوچكین بین سفید پوستان بالغ بیشتر است.
هوچكین فرم كودكان با افزایش تعداد فامیل و وضعیت اقتصادی پائین، بیشتر بروز میكند در حالیكه در فرم بالغین جوان كشورهای صنعتی با وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالا میزان بروز بیشتر میشود.
در سن جوانی نوع Mixed cellularity شیوع بیشتری دارد، در كل نوع Nodular sclerosis بیشترین شیوع را دارد.
گزارشات زیادی در مورد بروز بیماری هوچكین در خواهر یا برادر بخصوص از یك جنس شده است. انتقال از راه جفت نادر است. هوچكین در افرادی كه نقص ایمنی زمینه ای دارند شایعتر است.
RNA ویروس EBV در سلولهای Reed- sternbery به خصوص در نوع Mixed cellularity یافته شده است. ویروس EBV در افرادی كه دچار نقص ایمنی مادرزادی یا اكتسابی هستند میتواند مسبب بیماریهای لنفوپرولیفراتیو شود.
بیولوژی:
سلول بدخیم در بیماری هوچكین عبارت از سلول Reed- sternberg است. این سلولها از طریق وجود یك هستك بزرگ مشابه انكلوزیون و یك هسته و یا دو هسته یا هسته های متعدد تشخیص داده میشود. در صورتیكه سلول دارای یك هسته باشد، به آن سلول هوچكین گویند و اگر چند هسته داشت سلول Reed- sternberg نامیده میشود. معمولاً اندازه هسته ها بزرگ است و اطراف آن را یك هاله مخصوص روشن در برگرفته است كه جزء خصوصیات این سلول است.
سلولهای Reed- sternberg و انواع هسته ای آنها دارای گیرنده های مخصوص جزء سوم كمپلمان و قسمت fc ایمونوگلوبولین ها هستند.
در نوع ندولراسكلروزیس، بیشتر آنتی ژنهای مربوط به سلولهای T را نشان میدهد در صورتی كه در نوع لنفوسیت غالب، بیشتر آنتی ژنهای مربوط به سلولهای B را نشان می دهند.
عود بیماری :
در اكثر موارد عود، در عرض 3 سال اول اتفاق می افتد ولی گاهی تا 10 سال بعد از تشخیص اولیه نیز عود اتفاق می افتد. 80-50% از بیماران كه با پرتودرمانی درمان شده اند، عود می كنند و میتوانند با روش شیمی درمانی یا روش تركیبی درمان شوند كه بقاء 5 ساله این بیماران 49% است. دو نوع عود مشاهده می شود، حالت اول عود حقیقی است كه در آن عود در میدان قبلی كه تحت درمان بوده اتفاق می افتد و حالت دوم عود مارژینال است كه برگشت بیماری در كناره های میدان پرتودرمانی و یا در مجاورت آن به چشم می خورد، این حالت به مراتب شایعتر است و در 25-15% موارد مشاهده میشود.
در نهایت 50% از بیمارانی كه عود می كنند بعد از یك دوره درمان توأم بهبود می یابند. در درمان فرمهای پیشرفته یا عود بیماری یا مقاوم به درمان خط اول و دوم از روش پیوند مغز استخوان اتولوگ استفاده میشود.
عوارض زودرس پرتودرمانی:
عوارض حاد پرتودرمانی قابل برگشت است و معمولاً جدی نیست و بیشتر زمانی ظاهر می گردند كه دوزهای بالا و حجم بزرگ پرتو درمانی مورد استفاده قرار گیرد. این عوارض شامل: قرمزی و هیپرپیگمانتاسیون پوست ناحیه ای كه اشعه گرفته، اختلالات گوارشی، كاهش تعداد پلاكت، كاهش تعداد گرانولویست، سندرم لرمیت (با خم كردن سر، احساس شبیه به شوك الكتریكی ایجاد میشود كه به سمت پائین و پشت و انتهاها میرود.) می باشد.
عوارض زودرس شیمی درمانی:
MOPP , ABVD تهوع و استفراغ می دهند كه در ABVD شدیدتر است، به علت نشت زیر جلدی داروها آسیب بافتی شدید و نكروز جلدی دیده می شود، ریزش مو، عوارض عصبی، قلبی، ریوی، عفونت است.
عارضه مهم شیمی درمانی عفونت است كه بستگی به شدت و قدرت برنامه درمانی و طحال برداری دارد. عفونت هرپس زوستر و واریسلا در 35% از اطفال مبتلا به هوچكین دیده میشود كه دریافت فوری ضدویروسها از شدت بیماری آنها كم میكند.
قیمت فایل فقط 4,500 تومان
برچسب ها : بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش , تحقیق بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش , پروژه بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش , مقاله بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش , دانلود پایان نامه بررسی اطفال مبتلا به هوچكین در بیمارستان شهدای تجریش , پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , دانلود ت