بناها و یادمان های تاریخی

یكی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است این مجموعه هفت در داشته است كه یكی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است

بناها و یادمان های تاریخی

كاخ ها و عمارت ها

سر در عالی قاپو

یكی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است. این مجموعه هفت در داشته است كه یكی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند. از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است.

    این بنا درگاه بلندی دارد كه به خیابان شهدای قزوین مشرف است. این در به هشتی بزرگی متصل است و در داخل، در دو طرف آن دو اتاق وجود دارد كه جایگاه دربانان بوده است. راهرو طبقه دوم بنا نیز از همین اتاق ها می گذشته است. در سمت غرب این در، سه اتاق طولانی پهلوی هم در اتاق ها در دوره قاجاریه به قرائت خانه و دیگری به چای خانه و دیگری به چای خانه تبدیل شد. اكنون تمام اتاق ها متعلق به چای خانه است. در طرف شرقی بنا، بعدها، مدرسه ای ساخته شد. این قسمت نیز در گذشته مانند طرف غربی، جایگاه قراولان و نگهبانان بوده است. جلو در عالی قاپو جلوخانی است كه در دو طرف آن دو سكوی پهن با سنگ ساخته شده است.

   از اره های سردر، با كاشی پوشیده شده اند و بقیه سر در با گچ پوشیده شده است. در قسمت میانی سر در و بالای در، كتیبه ای به خط ثلث جلی به قلم علی رضا عباسی- نقاش معروف- در كاشی معرق نوشته شده است. بالای كتیبه در وسط سر در، پنجره مشبك بزرگی از كاشی معرق نوشته شده است. بالای كتیبه، در وسط سردر، پنجره مشبك بزرگی از كاشی معرق دورو قرار دارد نظیر آن را در دیوار شمالی نیز كار گذاشته اند. یكی از پنجره ها به خیابان شهدا و دیگری به حیاط شهربانی كنونی گشوده می شود. امروزه سر در عالی قاپو و حیاط و ساختمان های شمالی آن، از محل اداره شهربانی قزوین است.

عمارت چهل ستون

      این بنای تاریخی كه یادگاری از دوران صفویه است، در وسط یك باغ قرار گرفته است. این بنا در دو طبقه ساخته شده و تالار بزرگی دارد و در روزگار رونق، دارای درهای خاتم كاری، راهروهایی با تزئینات نقاشی، كاشی كاری و طلا كاری جالب بوده است كه به مرور زمان، این تزئینات از بین رفته و یا زیبایی اولیه خود را از دست داده است.

قطعه های تاریخی

    در نقاط مختلف استان قزوین، قلعه های متعددی وجود دارد كه برجسته ترین آن ها قلعه الموت است كه با جنبش سیاسی و دینی حسن صباح ارتباط مستقیم دارد. در زیر، به معرفی مهم ترین قلعه های محدوده استان قزوین می پردازیم:

قلعه الموت

   این قلعه بر فراز كوهی است كه اطراف آن را پرتگاه های عظیم بریدگی های شگفت فرا گرفته است. این كوه از نرمه گردن ‌(میان نرمه لات و گمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا كرده است. صخره های پیرامون قلعه كه رنگ سرخ و خاكستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی كشیده شده اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه دسترسی به آن راه بسیار باریكی است كه در جانب شمال آن قرار دارد. 

    قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» می نامند. این قلعه از دو بخش غربی و شرقی تشكیل شده است. هر بخش به دو بخش: قلعه پایین و قلعه بالا تقسیم شده است كه در اصطلاح محلی، آن ها را «جورقلا» و «پیازقلا» می نامند. طول قلعه حدود 120 متر و عرض آن در نقاط مختلف بین 10 تا 35 متر متغیر است.

   دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ كه از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، كم تر از سایر قسمت ها آسیب دیده است. طول آن حدود 10 متر و ارتفاع آن بین 4 تا 5 متر است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی كنده شده كه محل نگهبانی بوده است. در جانب شمال غربی قلعه بالا نیز دو اتاق به داخل در داخل سنگ كوه كنده اند. در اتاق اول، چاله آب كوچكی قرار دارد كه اگر آب آن را كاملا تخلیه بكنند، داشته باشد. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول 12 متر و پنهای 1 دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت، قلعه پایین تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول 8 متر و عرض 5 متر در سنگ كنده اند كه هنوز هم بر اثر بارندگی های زمستان و بهار پر از آب می شود. در كنج جنوب غربی این حوض، درخت تاك كهن سالی كه هم چنان سبز و شاداب است، جلب توجه می كند. اهالی محل معتقدند كه آن را «حسن صباح» كاشته است. این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد همان محلی است كه حسن صباح مدت 35 سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می نموده است.

نوع فایل: word

سایز:24.4 KB  

تعداد صفحه: 35

برچسب ها : بناها و یادمان های تاریخی , بناها و یادمان های تاریخی , بناها ی تاریخی , كاخ ها , عمارت ها , سر در عالی قاپو , حیاط نادری , عمارت چهل ستون , دوران صفویه , قطعه های تاریخی , قلعه الموت , حسن صباح , تحقیق , جزوه , مقاله , پایان نامه , پروژه , دانلود تحقیق , دانلود جزوه , دانلود مقاله , دانلود پایان نامه , دانلود پروژه

بناها و یادمان های تاریخی

یكی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است این مجموعه هفت در داشته است كه یكی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است

بناها و یادمان های تاریخی

كاخ ها و عمارت ها

سر در عالی قاپو

یكی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است. این مجموعه هفت در داشته است كه یكی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند. از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است.

    این بنا درگاه بلندی دارد كه به خیابان شهدای قزوین مشرف است. این در به هشتی بزرگی متصل است و در داخل، در دو طرف آن دو اتاق وجود دارد كه جایگاه دربانان بوده است. راهرو طبقه دوم بنا نیز از همین اتاق ها می گذشته است. در سمت غرب این در، سه اتاق طولانی پهلوی هم در اتاق ها در دوره قاجاریه به قرائت خانه و دیگری به چای خانه و دیگری به چای خانه تبدیل شد. اكنون تمام اتاق ها متعلق به چای خانه است. در طرف شرقی بنا، بعدها، مدرسه ای ساخته شد. این قسمت نیز در گذشته مانند طرف غربی، جایگاه قراولان و نگهبانان بوده است. جلو در عالی قاپو جلوخانی است كه در دو طرف آن دو سكوی پهن با سنگ ساخته شده است.

   از اره های سردر، با كاشی پوشیده شده اند و بقیه سر در با گچ پوشیده شده است. در قسمت میانی سر در و بالای در، كتیبه ای به خط ثلث جلی به قلم علی رضا عباسی- نقاش معروف- در كاشی معرق نوشته شده است. بالای كتیبه در وسط سر در، پنجره مشبك بزرگی از كاشی معرق نوشته شده است. بالای كتیبه، در وسط سردر، پنجره مشبك بزرگی از كاشی معرق دورو قرار دارد نظیر آن را در دیوار شمالی نیز كار گذاشته اند. یكی از پنجره ها به خیابان شهدا و دیگری به حیاط شهربانی كنونی گشوده می شود. امروزه سر در عالی قاپو و حیاط و ساختمان های شمالی آن، از محل اداره شهربانی قزوین است.

عمارت چهل ستون

      این بنای تاریخی كه یادگاری از دوران صفویه است، در وسط یك باغ قرار گرفته است. این بنا در دو طبقه ساخته شده و تالار بزرگی دارد و در روزگار رونق، دارای درهای خاتم كاری، راهروهایی با تزئینات نقاشی، كاشی كاری و طلا كاری جالب بوده است كه به مرور زمان، این تزئینات از بین رفته و یا زیبایی اولیه خود را از دست داده است.

قطعه های تاریخی

    در نقاط مختلف استان قزوین، قلعه های متعددی وجود دارد كه برجسته ترین آن ها قلعه الموت است كه با جنبش سیاسی و دینی حسن صباح ارتباط مستقیم دارد. در زیر، به معرفی مهم ترین قلعه های محدوده استان قزوین می پردازیم:

قلعه الموت

   این قلعه بر فراز كوهی است كه اطراف آن را پرتگاه های عظیم بریدگی های شگفت فرا گرفته است. این كوه از نرمه گردن ‌(میان نرمه لات و گمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا كرده است. صخره های پیرامون قلعه كه رنگ سرخ و خاكستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی كشیده شده اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه دسترسی به آن راه بسیار باریكی است كه در جانب شمال آن قرار دارد. 

    قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» می نامند. این قلعه از دو بخش غربی و شرقی تشكیل شده است. هر بخش به دو بخش: قلعه پایین و قلعه بالا تقسیم شده است كه در اصطلاح محلی، آن ها را «جورقلا» و «پیازقلا» می نامند. طول قلعه حدود 120 متر و عرض آن در نقاط مختلف بین 10 تا 35 متر متغیر است.

   دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ كه از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، كم تر از سایر قسمت ها آسیب دیده است. طول آن حدود 10 متر و ارتفاع آن بین 4 تا 5 متر است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی كنده شده كه محل نگهبانی بوده است. در جانب شمال غربی قلعه بالا نیز دو اتاق به داخل در داخل سنگ كوه كنده اند. در اتاق اول، چاله آب كوچكی قرار دارد كه اگر آب آن را كاملا تخلیه بكنند، داشته باشد. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول 12 متر و پنهای 1 دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت، قلعه پایین تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول 8 متر و عرض 5 متر در سنگ كنده اند كه هنوز هم بر اثر بارندگی های زمستان و بهار پر از آب می شود. در كنج جنوب غربی این حوض، درخت تاك كهن سالی كه هم چنان سبز و شاداب است، جلب توجه می كند. اهالی محل معتقدند كه آن را «حسن صباح» كاشته است. این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد همان محلی است كه حسن صباح مدت 35 سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می نموده است.

نوع فایل: word

سایز:24.4 KB  

تعداد صفحه: 35

برچسب ها : بناها و یادمان های تاریخی , بناها و یادمان های تاریخی , بناها ی تاریخی , كاخ ها , عمارت ها , سر در عالی قاپو , حیاط نادری , عمارت چهل ستون , دوران صفویه , قطعه های تاریخی , قلعه الموت , حسن صباح , تحقیق , جزوه , مقاله , پایان نامه , پروژه , دانلود تحقیق , دانلود جزوه , دانلود مقاله , دانلود پایان نامه , دانلود پروژه

دژى در دامنه البرز (مرورى بر جنبش حسن صباح)

نیمه دوم سده دوم هجرى، شرایط را براى جهت گیرى نهضت هاى انقلابى فراهم آورد عباسیان كه در سال ۱۳۲ ۷۵۰ توانستند به قدرت برسند موجب تحولات مهمى در جهان اسلام به ویژه در منطقه شرق شدند

دژى در دامنه البرز (مرورى بر جنبش حسن صباح)

نیمه دوم سده دوم هجرى، شرایط را براى جهت گیرى نهضت هاى انقلابى فراهم آورد. عباسیان كه در سال ۱۳۲ / ۷۵۰ توانستند به قدرت برسند موجب تحولات مهمى در جهان اسلام به ویژه در منطقه شرق شدند. پیشتر در همان اوان قدرت گیرى عباسیان قیام هایى رخ نموده بود اما با تبدیل تدریجى خلافت به نوعى امپراتورى، بستر براى شكل گیرى این نهضت ها هموارتر گشت. با رشد تجارت و صنعت در امپراتورى عباسى در اواخر قرن سوم و سرتاسر قرن چهارم هجرى، مسائل اجتماعى از اهمیتى خاص برخوردار شد و نهضت هایى كه نماینده بى نظمى و آرمان گرایى اجتماعى بودند، اهمیت بسیارى یافت. نخستین شورش هشدارآمیز، شورش زنج - بردگان سیاه - بود كه در نمكزارهاى باتلاقى بین النهرین كار مى كردند و سپس در سال ۲۷۹ / ۸۹۲ نخستین اخبار از قیام قرامطه به گوش رسید. اصطلاح قرامطه به معناى خاص كلمه به گروه هاى متمردى از اعراب و «نبطیان» اطلاق مى شد كه پس از جنگ بردگى زنج از سال ۲۶۴ / ۸۷۷ در بین النهرین سفلى براساس نوعى سیستم اشتراكى پا گرفت، این جامعه سرى با تبلیغات شدیدى كه راه انداخت پایگاه گسترده اى بین توده هاى مردم، دهقانان و پیشه وران به دست آورد. اما قرامطه در مفهوم عام خود نهضت عظیم اصلاحات اجتماعى بود كه عدالت را براساس برابرى دنبال مى كرد. این نهضت تحت نظر خاندان سلسله اسماعیلى كه در سال ۲۹۷ / ۹۱۰ خلافت فاطمى ضدعباسى را تشكیل دادند، درآمد و در جهان اسلام از قرن سوم تا ششم هجرى (نهم تا دوازدهم میلادى) تحولات مهمى را سبب شد. پس از روى كار آمدن عباسیان، دیگر فرصتى براى به دست گیرى قدرت براى شیعیان نمانده بود به ویژه اینكه در فاصله سقوط نهایى امویان و قدرت گیرى آل عباس، جعفر بن محمد (ع) - متوفى در ۱۴۸ / ۷۶۵ - ششمین امام شیعى تمام تبلیغات براى رسیدن به قدرت و برقرارى یك حكومت اسلامى كه مقام خلیفه و امام (از نظر شیعه) را تركیب كند، مسكوت گذاشته بود. پس از جعفر بن محمد(ع)، عده اى بر فراز فرزندش موسى الكاظم(ع) گرد آمده و او را به عنوان امام پذیرفتند و عده اى پیرامون اسماعیل فرزند ارشد وى جمع آمدند. پیروان موسى الكاظم(ع) به عنوان شیعیان اثنى عشرى شناخته مى شوند اما افرادى كه به دنبال اعلام امامت اسماعیل یا فرزند او محمد بودند، اسماعیلیه نام گرفتند. گروهى كه از اسماعیل پس از جعفر بن محمد(ع) تبعیت كردند به دو گروه تقسیم مى شوند: آنهایى كه مرگ اسماعیل را در زمان حیات پدرش انكار مى كردند و مى گفتند كه او به وسیله خود امام جعفر(ع) مخفى شده است. ایشان تبلیغ مى كردند كه اسماعیل امام قائم است و غیبت كرده و روزى رجعت خواهد كرد. این افراد به اسماعیلیان خالص ( الاسماعیلیه الخالصه) معروف شده اند و عده اى كه امامت محمد بن اسماعیل را پذیرفته اند، معتقدند كه اسماعیل در زمان حیات پدرش به امامت رسید و پس از مرگ وى امامت به پسرش محمد منتقل شد. ایشان را اعتقاد بر این است كه امامت غیر از امام حسن و امام حسین، از برادر به برادر به ارث نمى رسد. مجلسى در بحارالانوار كه از آثار متاخر است از سه گروه نام مى برد، الف - گروهى كه معتقد بودند اسماعیل القائم المنتظر است و مرگ او دروغ است. ب - گروهى كه مى گفتند اسماعیل در زمان حیات پدر فوت شد لیكن پسر او محمد به عنوان جانشین او انتخاب شد. اینها قرامطه یا مباركیه «القرامطه و هم المباركیه» بودند. نام قرامطه از اسم یك نفر از اهالى سواد به نام قرمطویه و نام مباركیه از اسم یكى از موالى اسماعیل سرچشمه گرفته است. وى عنوان مى دارد كه قرامطه جانشین مباركیه بودند «و القرامطه اخلف المباركیه سلفهون». ج - گروهى كه اعتقاد داشتند محمد توسط خود امام صادق انتخاب شده است. این سه گروه اسماعیلیه را تشكیل مى دادند. (مجلسى، ج نهم، ص ۱۷۵) 
عده اى كه براى گسترش مذهب اسماعیلى فعالیت مى كردند به عنوان داعیان اسماعیلى خوانده مى شدند. ایشان به مردم اطمینان مى دادند كه مهدى موعود یكى از اخلاف اسماعیل خواهد بود كه اینك در خفا به سر مى برد اما به زودى با فتح و پیروزى در عالم ظاهر خواهد شد. اكنون مومنان مى بایست در حال تقیه به سر برند و دوستى و بیعت خود را نسبت به امام موعود از حكمرانان زمان بپوشانند. لیكن در آفریقا امام موعود اسماعیلى از پرده خفا بیرون آمد و نیروى عظیمى را بنیاد نهاد طورى كه اخلافش طى كمتر از یك قرن مصر را فتح كردند و قاهره را براى نشان دادن عظمت و شوكت خود بنیاد نهادند. سلسله اسماعیلى مصر به مناسبت آنكه فاطمه زهرا(س) دختر پیغمبر را جده خود مى شمردند، به فاطمى شهرت یافتند. امیدها و آرمان هاى اسماعیلیان پس از اینكه قدرت آنها در سال ۳۵۷ / ۹۶۹ در مصر به پیروزى رسید و سلسله خلفاى فاطمى ایجاد شد، اعتلا یافت. چندى نگذشت كه تمام اسماعیلیان حول محور فاطمیان گرد آمدند. آنان در سراسر ایران فاطمیان را ائمه واقعى علوى اعلام كردند كه از اعقاب اسماعیل هستند و اظهار داشتند كه تمام مسلمین باید از آنها به دلیل اینكه جانشین روحانى پیامبرند، اطاعت كنند. در این زمان كل نهضت اسماعیلیان در قاهره، در دربار فاطمیان متمركز شده بودند كه تحت رهبرى داعى كبیر آنجا قرار داشت. تلاش هایى نیز براى جلب اظهار اطاعت حكام محلى كه شیعه بودند، انجام شد

برچسب ها : دژى در دامنه البرز (مرورى بر جنبش حسن صباح) , دژی در دامنه البرز , حسن صباح , عباسیان , دژى در دامنه البرز , مرورى بر جنبش حسن صباح , پروژه , پایان نامه , تحقیق , مقاله , پژوهش , دانلود پروژه , دانلود پایان نامه , دانلود تحقیق , دانلود مقاله , دانلود پژوهش